Lepiężnik różowy, Common Butterbur, Petasites hybridus

Lepiężnik różowy (Petasites hybridus) jest gatunkiem rośliny z rodziny astrowatych, Asteraceae. Występuje w całej niemal Europie oraz w Turcji, na Kaukazie, Zakaukaziu i w Dagestanie. W Polsce jest dość pospolity, szczególnie na południu.

Common Butterbur (Petasites hybridus) is a species of plant in the aster family, Asteraceae. It occurs in almost all European countries and Turkey, the Caucasus, South Caucasus and Dagestan. In Poland it is quite common, especially in the south.

Lepiężnik różowy, Common Butterbur

Jest to jedna z najwcześniej na wiosnę kwitnących roślin. Zakwita jeszcze przed pojawieniem się liści, zazwyczaj już w marcu. Roślina ta posiada grube, podziemne kłącze o nieprzyjemnym zapachu. Z kłącza wyrastają łodygi z kwiatami oraz olbrzymie liście osiągające średnicę kilkudziesięciu centymetrów. Są to jedne z największych liści roślin żyjących w Polsce.

It is one of the earliest flowering plants in the spring. It blooms before the appearance of leaves, usually in March. This plant has a thick, underground rhizome with an unpleasant odor. From the rhizomes grow stalks with flowers and huge leaves reaching tens of centimeters in diameter. These are some of the largest leaves of plants living in Poland.

Lepiężnik różowy, Common Butterbur

Lepiężnik różowy rośnie w różnorodnych siedliskach, najczęściej w wilgotnych zaroślach nadrzecznych, nad brzegami potoków, w rowach i wąwozach. Najlepiej rośnie na glebach próchnicznych, okresowo podmakających.

Dawniej rośliny tej używano do leczenia epilepsji, dżumy oraz różnych chorób zwierząt domowych. Soku z kłącza używano jako środka wspomagającego leczenie ran.

Common Butterbur grows in a variety of habitats, mostly in wet riparian thickets on the banks of streams, in ditches and ravines. Best grown in soil humus, periodically wet.

Historically, the plant was used for the treatment of epilepsy, plague and various diseases of domestic animals. Rhizome juice used as an adjuvant treatment for wounds.

Tymowa, kościół pw. św. Mikołaja Biskupa, church of St. Nicholas the Bishop

Tymowa jest niewielką wsią położoną w gminie Czchów w województwie Małopolskim. Znajduje się tu drewniany kościół pod wezwaniem św. Mikołaja Biskupa.

Tymowa is a village in Czchów district, Lesser Poland Voivodeship, in southern Poland. Here is located church of St. Nicholas the Bishop.

Kościół w Tymowej, Church in Tymowa.

Kościół został wybudowany w 1764 roku. Posiada on konstrukcję zrębową i otoczony jest otwartymi sobotami, bogato zdobionymi rzeźbami. Zostały one zbudowane w 1913 roku. Fasada kościoła ozdobiona jest figurą Chrystusa.

Church in Tymowa was erected in 1764. This log-construction church is surrounded by a open, richly-decorated narthex, from 1913. The facade includes the figure of Christ.

Dekoracje malarskie ścian i stropów pochodzą z 1913 roku. Główny, rokokowy, ołtarz zawiera barokowe obrazy przedstawiające św. Mikołaja i św. Trójcę.

The paintings on the walls and ceilings date from 1913. The rococo main altar contains baroque paintings of St. Nicholas and The Holy Trinity.

Dzwonnica przy kościele w Tymowej, The bell tower of the Church in Tymowa.

Padalec zwyczajny, slow worm, Anguis fragilis

Padalec zwyczajny (Anguis fragilis) jest gatunkiem jaszczurki z rodziny padalcowatych. Jego zasięg występowania obejmuje wiekszą część Europy, sięgając Afryki i Azji. Jego północna granica przebiega w Szwecji.

Slow Worm (Anguis fragilis) is a species of lizard of the Anguidae family. This lizard is found all over Europe, from Sweden to Africa and Asia.

Padalec zwyczajny, Slow Worm

Jest to niewielka jaszczurka, na pierwszy rzut oka przypominająca węża, gdyż nie posiada ona nóg i ciało ma znacznie wydłużone. Osiąga długość od 40 do 45, a nawet 50 cm długości. Ubarwienie jest dość zmienne, od szarobrązowego do rdzawego, choć najczęściej jest to barwa brunatna. Jedną z najładniejszych odmian barwnych jest odmiana turkusowa, charakteryzująca się obecnością na grzbiecie niebieskich plamek. Młode osobniki posiadają grzbiet w złotym kolorze.

This is a small lizard, resembles a snake, due to lack of the legs and elongated body. Adult slow worms grow to 40 to 45 or even 50 cm in length. Coloration is quite variable, from greyish brown to rust, although it is mostly brown color. One of the most beautiful forms is a turquoise coloration, characterized by the presence of blue spots on its dorsal side. Juveniles have the golden color on its dorsal side.

Padalec zwyczajny, Slow Worm

Padalca można spotkać najczęściej na słonecznych polanach, skrajach lasów, widnych lasach. Najczęściej przebywa w kryjówkach leżących pod kamieniami lub pniami drzew. W Europie Środkowej jest on aktywny od lutego do października. W maju przychodzi pora na sezon rozrodczy. W październiku rozpoczyna sen zimowy. Jest zwierzęciem żyworodnym.

Padalce żerują zwykle o zmroku i wcześnie rano, a ich pokarmem są głównie dżdżownice, nagie ślimaki, a także owady, takie jak wije i pareczniki. Ponieważ padalce poruszają się dość wolno, padają ofiarą wielu drapieżników, takich jak lisy, jeże, łasicowate, czy też różne gatunki ptaków.

Slow worm can be found most often in the sunny clearings, forest edges, sparse forests. Frequently stays in shelters lying under stones or tree trunks. In Central Europe it is active from February to October. In May, it is time for breeding season. In October begins hibernation. Slow worm are viviparous.

Slow worm usually feed at dusk and early morning, and the food is mainly earthworms, naked snails, and insects, like centipedes. Because this lizards move quite slowly, many fall prey to predators such as foxes, hedgehogs, mustelids, or different species of birds.

Młody padalec zwyczajny, a young slow worm

Gorajec, Cerkiew pw. Narodzenia NMP, Greek-Catholic church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary

Gorajec to wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim. Znajduje się tu drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia NMP, od 1947 roku kaplica rzymskokatolicka. Jest to jedna z najładniejszych cerkwi jakie widziałem, ładnie odnowiona i położona w bardzo ładnej okolicy.

Gorajec is a village in Poland located in Subcarpathian Voivodeship, in the district of Lubaczów. There is a wooden Greek-Catholic church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary, since 1947 Roman-Catholic Chapel. It is one of the most beautiful churches I've ever seen, nicely renovated and located in a very nice area.

Cerkiew w Gorajcu, Greek-Catholic church in Gorajec.

Obecnie istniejącą świątynię zbudowano w 1586 roku, jest więc ona jedną z najstarszych cerkwi w Polsce. Świątynia była oczywiście wielokrotnie przebudowywana, w 1816 roku wzniesiono nowe sanktuarium, w 1835 zbudowano nowy babiniec i chór. Znaczne zmiany wprowadzono również w 1903 roku, a generalny remont przeprowadzono w latach 1992-2002. W czasie tego remontu zrekonstruowano pierwotny wygląd cerkwi oraz odsłonięto XVII wieczną polichromię. Obok cerkwi znajduje się dzwonnica z 1860 roku, przeniesiona z Majdanu Sieniawskiego.

The existing temple was built in 1586, so she is one of the oldest churches in Poland. The temple was rebuilt many times, in 1816 a new sanctuary, and in 1835 new babinets was built. Significant changes were also made in 1903, a major renovation was carried out in 1992-2002. During the renovation of the original appearance of the church was reconstructed and the seventeenth century polychrome was unveiled. Next to the church is located the bell tower from 1860, moved from Majdan Sieniawski.

Dzwonnica przy cerkwi w Gorajcu, Bell tower at the Orhodox Church in Gorajec.

Budowla ma konstrukcję zrębową. Nawa jest kwadratowa, podobnie jak babiniec i sanktuarium. Nad nawą i sanktuarium znajdują się kopuły zrębowe, czworoboczna i ośmioboczna. We wnętrzu znajduje się m. in. ściana ikonostasowa oraz ikonostas złożony z ikon powstałych od XVI do XIX wieku, które powróciły do Gorajca w 2011 roku z Krakowa.

The building has a log construction. The nave is square, like the babinets and sanctuary. Above the nave and the sanctuary was built dome framework, quadrilateral and octagonal. In the interior interesting is, among others, iconostases wall and iconostasis consists of icons created from the sixteenth to the nineteenth century, which returned to Gorajec in 2011 from Kraków.

Cerkiew w Gorajcu, Greek-Catholic church in Gorajec.

Bielanka, Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, Greek Catholic church of the Mother of God's Care

Bielanka jest uroczą wsią w południowej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim. Jest to jedno z wielu skupisk łemkowskich w Beskidzie Niskim. Co ciekawe, Bielanka jest pierwszą w Polsce miejscowością o podwójnej, polsko-łemkowskiej nazwie. Nazwa Бiлянка została urzędowo wprowadzona 24 listopada 2008.

Bielanka is a charming village in the southern Poland, in the Lesser Poland Voivodeship, in the district of Gorlice. It is one of a number of Lemkos villages in the Beskid Mountains. Interestingly, Bielanka is the first village in Poland, with a double name - Polish and Lemkos. Бiлянка name was officially launched on Nov. 24, 2008.

Znak drogowy przy wjeździe do Bielanki, Road sign at the entrance to Bielanka

Wzmianki o Bielance można znaleźć już z początku XIV wieku. Założona została przez ród Gładyszów, którzy byli wtedy właścicielami terenów gorlickich. Nazwa - Bielanka - być może, jak mówi stare podanie, pochodzi od królowej Kingi, która przejeżdżając przez te okolice zobaczyła pola pokryte białymi płótnami. Miejscowi zajmowali się bowiem uprawą lnu i tkactwem. Miejscowość ta słynęła również z produkcji dziegciu, leku produkowanego z żywicy brzozy.

We wsi znajduje się drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Opieki Matki Bożej. W świątyni odprawiane są również nabożeństwa katolickie i prawosławne.

First informations about Bielanka come from the beginning of the fourteenth century. It was founded by the family Gładyszów who were then the owners of the nearby lands. Name - Bielanka - perhaps comes from the Queen Kinga, who passing through the area saw a field covered with white linen cloths. The locals were involved in cultivation of flax and for weaving. The town is also famous for the production of tar, a drug made ​​from the resin birch.

In the village is a wooden Greek Catholic church of the Mother of God's Care. In this church Catholic and Orthodox Mass is also celebrating.

Cerkiew w Bielance, Greek Catholic church in Bielanka

Cerkiew została najprawdopodobniej zbudowana w 1773 roku i odnowiona w 1913. W 1947 roku w cerkwi wybuchł pożar, który zniszczył prezbiterium i namiotowe dachy nad nawą. Po pożarze odbudowano zniszczenia w postaci dachów dwuspadowych, dopiero w 2000 roku miał miejsce generalny remont, podczas którego przywrócono dawny wygląd cerkwi. Odbudowano m. in. dachy namiotowe oraz pomalowano na błękitny kolor izbicę.

The church was probably built in 1773 and renovated in 1913. In 1947, a fire broke out in the church, which destroyed the presbitery and roofs on the nave. In 2000 a major renovation took place, during which restored the original appearance of the church. Rebuilt, among others, roofs and starling was painted blue.

Cerkiew w Bielance, Greek Catholic church in Bielanka

Najładniejszą część świątyni stanowi wieża, której pochyłe ściany pokryte są gontem. Najbardziej wyróżnia się izbica, odeskowana pionowo, pomalowana na kolor błękitny i zakończona od dołu falbanką.

Hełm wieży wygląda analogicznie do zakończeń dachów nad nawą i prezbiterium. Są one baniaste, z pozornymi latarniami i cebulkami.

The prettiest part of the temple is a tower, whose walls are covered with sloping shingle. The most distinguished is starling, decking vertically and painted blue.

Cerkiew w Bielance, Greek Catholic church in Bielanka

We wnętrzu cerkwi znajduje się polichromia ornamentalno-figuralna wykonana przez O. Ibaszkowa w 1913 lub 1934 roku, zniszczona nieco podczas wadliwej konserwacji w latach 1993-1994. Znajduje się tu również późnobarokowy ikonostas z 1783 roku. Interesujące są również trzy ikony: Opieki Matki Bożej z XVIII wieku, oraz dwie z XVII wieku: Narodzenie Matki Boskiej i Św. Mikołaj.

Inside the church is polychrome made by O. Ibaszkow in 1913 or 1934, slightly damaged during faulty renovation in the years 1993-1994. There is also a late-Baroque iconostasis from 1783. Interesting are also three icons: Protection of the Mother of God of the eighteenth century, and two of the seventeenth century: The Nativity of the Mother of God and St. Nicholas.

Cerkiew w Bielance, Greek Catholic church in Bielanka

Ostrężnik, zamek Ostrężnik, Ostrężnik Castle

Ostrężnik jest niewielką, leśną osadą, liczącą parę domów, położoną około 4 km na południe od miejscowości Złoty Potok, w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim. Miejsce to jest znane z dwóch powodów. Po pierwsze znajduje się tu utworzony w 1960 roku rezerwat lasu bukowo-grabowego, w którym rosną m. in. śnieżyczki przebiśniegi. Po drugie można tu podziwiać ruiny tajemniczego zamku i przyległą do niego Jaskinię Ostrężnicką.

Ostrężnik is a small forest village, which consists of a few houses, situated about 4 km south of the town Złoty Potok, in Silesia, in the district of Częstochowa. The place is famous for two reasons. Firstly, there is, established in 1960, the forest reserve, where grow among others the snowdrops. Secondly, you can admire the ruins of a mysterious castle and the Ostrężnicka cave.

Ruiny zamku Ostrężnik, The ruins of the Ostrężnik castle.

Na temat tego zamku wiadomo bardzo niewiele. Prawdopodobnie zbudowano go w końcu XIV wieku. Według jednej z hipotez budowę rozpoczął Kazimierz Wielki, który jednak zaniechał budowy po jakimś czasie (odkryto m. in. stertę kamieni będących niewykorzystanym materiałem budulcowym). Biorąc jednak pod uwagę duży obszar zamku i trud włożony w jego budowę, trudno tę hipotezę udowodnić. Inna głosi, że miejsce to było rycerską warownią, zbudowaną przez rycerza Wojciecha z Potoka herbu Jelita, dworzanina księcia Władysława Opolczyka. Był on rozbójnikiem, a warownia mogła zostać zniszczona przez Władysława Jagiełłę, walczącego z Władysławem Opolczykiem, a następnie przekazana Janowi ze Szczekocin herbu Odrowąż, który doprowadził do całkowitego zrujnowania warowni.

It is known very little about this castle. Probably it was built at the end of the fourteenth century. According to one hypothesis built was began by Kazimierz Wielki, who, however, failed to build after some time. However, given the large area of ​​the castle and the effort put into its construction, it is difficult to prove this hypothesis. Another is that the place was knight fortress, built by the knight Wojciech z Potoka, courtier of Władysław Opolczyk. He was a robber, a stronghold could be destroyed by Władysław Jagiełło, struggling with Władysław Opolczyk, and then transferred to Jan ze Szczekocin, which led to total ruin of this stronghold.

Ruiny zamku Ostrężnik, The ruins of the Ostrężnik castle.

Obecnie ruiny zamku Ostrężnik znajdują się w lesie na wzgórzu ze skałą. Z zamkiem sąsiaduje inna wapienna skała z jaskinią, która łączyła się z nim korytarzami. Korytarzy tych było znacznie więcej, jednak dziś są już zasypane. Zamek składał się z zamku górnego i dolnego, który oddzielony był głęboką fosą. Zamek dolny otoczony był wałami z palisadą. Zamek górny otoczony był murem i posiadał przynajmniej jedną wieżę.

Jedynymi pozostałościami zamku jest obecnie skała, na której był zbudowany zamek górny oraz niskie mury, pozostałości wieży i budynku mieszkalnego. Według miejscowych podań w zakrystii kościoła w Złotym Potoku znajdują się drzwi pochodzące rzekomo z zamku Ostrężnik.

Today the ruins of the castle Ostrężnik are located in the woods on the hill with the rock. The castle is adjacent to another limestone rock with the cave, which was connected with the castle by corridors. This corridors were significantly longer, but today they are already buried. Castle consisted of a upper castle and lower castle, which were separated by a deep moat. Lower Castle was surrounded by ramparts of the stockade. Upper castle was surrounded by a wall and had at least one tower.

The only remains of the castle is now the rock on which the upper castle was built, lower walls, the remains of the tower and a residential building. According to local legend, in the sacristy of the church in the Złoty Potok exists doors from the castle Ostrężnik.

Ruiny zamku Ostrężnik, The ruins of the Ostrężnik castle.

Według legend i miejscowych podań w podziemiach zamku Ostrężnik zakopane są łupy rozbójników. Skarb może również pochodzić z czasów powstania styczniowego, kiedy to powstańcy ukryli tu dokumenty i kosztowności. Inne legendy opowiadają o tajnym więzieniu w Ostrężniku, w którym trzymano wielu możnowładców, a w podziemiach znajdują się ich szkielety. Istnieje również opowieść o białej zjawie chodzącej między zamkiem górnym, a Jaskinią Ostrężnicką.

According to local legends in the basement of the castle treasures of the robbers are buried. Other legends tell of a secret prison in Ostrężnik, which kept many of the nobles, and in the basement are their skeletons. There is also the story of a white phantom, which is walking between the upper castle and the Ostrężnicka cave.

Wejście do Jaskini Ostrężnickiej, entrance to the Ostrężnicka cave.

Jedna z legend dotyczy również samej jaskini. Według niej pewien chłopiec znalazł głęboko w jaskini skarb. Jednak za wychodzącym z jaskini chłopcem zatrzasnęły się żelazne wrota, przycinając mu piętę.

One legend relates the same cave. According to her, a boy found in a cave deep treasure. However, for emerging from the cave boy slammed iron gates, trimming his heel.

Śnieżyczka przebiśnieg, snowdrop, Galanthus nivalis

Śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis L.) jest gatunkiem rośliny z rodziny amarylkowatych. Jest to jeden z typowych symboli przedwiośnia. Śnieżyczkę udało mi się sfotografować w rezerwacie Ostrężnik, niedaleko ruin zamku. Podczas pierwszej wizyty znalazłem je w początkowym stadium rozwoju. Dopiero drugi wyjazd okazał się trafiony i znalazłem te kwiaty w pełnym rozkwicie.

Snowdrop (Galanthus nivalis L.) is a species of plant in the amaryllis family. It is one of the common symbols early spring. Snowdrop I was able to photograph the reserve Ostrężnik, near the ruins of the castle. During the first visit, I found it in the early stages of development, but during the second trip I found these flowers in full bloom.

Śnieżyczka przebiśnieg na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Snowdrop at a very early stage of development.

W stanie dzikim śnieżyczka przebiśnieg występuje w południowej i środkowej Europie. W Polsce można ją znaleźć głównie na południu, szczególnie w górach i na wyżynach. Występuje również na Dolnym Śląsku i mniej licznie w Wielkopolsce i na Polesiu. Na pozostałych miejscach śnieżyczki rosną jedynie w uprawach sztucznych lub pochodzą z takich upraw.

In the wild snowdrop occurs in southern and central Europe. In Poland, it can be found mainly in the south, especially in the mountains and highlands. There is also the Lower Silesia region and less frequently in Wielkopolska and Polesie. In other places snowdrops grow in artificial cultivation or derived from such culture.

Śnieżyczka przebiśnieg, Snowdrop.

Roślina ta rośnie głównie w wilgotnych lasach łęgowych, grądach i buczynach, najczęściej w cieniu i półcieniu. Wymaga gleb brunatnych, rzadziej rośnie na czarnych ziemiach i madach. Najlepsze są miejsca z dużą zawartością próchnicy, o odczynie obojętnym. Rośliny te rosną zwykle łanowo w liczbie setek i tysięcy osobników.

This plant grows mainly in moist riparian forests, beech and hornbeam forests, mostly in the shade and semi-shade. Requires brown soils, rarely grow on black soil and alluvial soils. The best places are high in humus, and neutral. These plants usually grow in clusters, in the number of hundreds and thousands of individuals.

Śnieżyczka przebiśnieg, Snowdrop.

Śnieżyczka przebiśnieg dorasta do wysokości od 15 do 30 cm. Kwiaty są pojedyncze, zwisające na szypułce o długości ok. 3 cm wyrastającej ze szczytu łodygi. Przebiśniegi są jednymi z najwcześniej zakwitających roślin, a ich kwiaty często wyrastają spod śniegu. Kwitną od lutego do kwietnia, a dokładny termin kwitnienia zależy od warunków klimatycznych. Kwiaty zapylane są przez owady, przede wszystkim pszczoły, choć możliwe jest też samozapylenie.

W połowie XX wieku śnieżyczka przebiśnieg uznawana była za jeden z najbardziej zagrożonych wyniszczeniem gatunków roślin w Polsce. Ich uroda sprawiała, że były często zrywane. Dopiero wprowadzenie odmian hodowlanych polepszyło sytuację tego gatunku w Polsce i obecnie roślina ta nie jest ju z uznawana za zagrożoną wymarciem. Jest jednak gatunkiem prawnie chronionym.

Śnieżyczka przebiśnieg, Snowdrop.

Liście śnieżyczki zawierają enzymy (amylazę, dekstrynazę i inwertazę), liczne alkaloidy (np. likorynę, tecetynę, hemantaminę, galantaminę i wiele innych) oraz lektynę.

Z tego powodu jest to roślina lecznicza. Z cebul przebiśniegów uzyskuje się galantaminę, która jest stosowana w leczeniu choroby Alzheimera oraz w chorobach polegających na uszkodzeniu nerwów i zaburzeniu w przekazywaniu bodźców. Stosuje się ją również w leczeniu nerwobóli, paraliżu, zapaleniu korzonków nerwowych i kilku innych chorób. Galantamina hamuje działanie acetylocholinesterazy - enzymu katalizującego rozkład acetylocholiny, czyli niezwykle istotnego neuroprzekaźnika, którego brak w niektórych obszarach mózgu jest charakterystyczny dla choroby Alzheimera.

Wykorzystywane są również inne związki znajdujące się w śnieżyczce. Znajdująca się w cebulkach likoryna posiada właściwości przeciwwirusowe. Natomiast lektyna, działająca jak silny insektycyd i inhibitor retrowirusów, znalazła zastosowanie w biotechnologii. Pozyskany z śnieżyczek gen kodujący lektynę jest wprowadzany do genetycznie modyfikowanych roślin, co powoduje zmniejszenie szkód spowodowanych przez szkodliwe dla tych roślin owady. Przykładem tak zmodyfikowanych roślin są niektóre odmiany ziemniaków i ryżu.

Śnieżyczka przebiśnieg często rośnie w skupiskach. Snowdrops often grow in clusters.

Dawniej w Anglii śnieżyczka przebiśnieg była symbolem czystości. 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, zwanym dawniej świętem Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, kwiaty te noszone były przez panny, jako właśnie symbol czystości.

Historically, in England snowdrop was a symbol of continency. February 2, the Feast of the Presentation of the Lord, formerly known as the Feast of the Purification of the Blessed Virgin Mary, the flowers are worn by the unmarried woman, as a symbol of continency.

Poziewnik pstry, Large-flowered Hemp-nettle, Galeopsis speciosa

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa) jest jednoroczną rośliną należącą do rodziny jasnotowatych. W Polsce jest dość rozpowszechniony na terenie całego kraju. Rośnie zazwyczaj w wilgotnych lasach i zaroślach łęgowych, nad rzekami i rowami. W Polsce kwitnie od czerwca do września.

Large-flowered Hemp-nettle ( Galeopsis speciosa ) is an annual herb belonging to the Lamiaceae family. In Poland it is quite widespread throughout the country. Typically grows in moist forests and riparian thickets, rivers and ditches. In Poland, blooms from June to September.

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa), Large-flowered Hemp-nettle.

Poziewnik pstry osiąga wysokość od 30cm do 1 m. Liście są jajowate, podłużnie jajowate lub jajowatolancetowate, zaostrzone, na brzegu karbowano-piłkowane, zwężone w ogonek. Kwiaty są zebrane w nibyokółkach w kątach liści. Posiadają kielich o ząbkach lancetowatoszydlastych, koronę grzbiecista, bladożółtą. Środkowa klapa dolnej wargi jest kwadratowa o kolorze purpurowo-fioletowym. Owocem jest rozłupka okrągławojajowata.

This species of Galeopsis freaked reaches a height of 30 cm to 1 m. Leaves are ovate or oblong-ovate, pointed, narrowed in the tail. The flowers are gathered in leaf axils, and have a yellow color. Central flap lower lip is square with purple-violet color.

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa), Large-flowered Hemp-nettle.

Jest to roślina lecznicza, stosowana w lecznictwie ludowym jako środek wykrztuśny.

It is a medicinal plant, used in folk medicine as an expectorant.

Modraszek ikar, Common Blue, Polyommatus icarus

Modraszek ikar (Polyommatus icarus) to dzienny motyl z rodziny modraszkowatych (Lycaenidae). Występuje on w Europie oraz w północnej Afryce i w Azji. Jest to dość pospolity gatunek modraszków. Można go spotkać od początku czerwca do końca sierpnia.

Common Blue (Polyommatus icarus) is a butterfly from a Lycaenidae family. It is found in Europe and northern Africa and Asia. This is a fairly common species. It can be found from early June to late August.

Samiec modraszka, Male of the Common Blue

Są to niewielkie motyle o rozpiętości skrzydeł od 25 do 35 mm. Samce mają górną powierzchnię skrzydeł błękitną, samice są natomiast brunatne. Gąsienice są zielone, z ciemnozieloną pręgą na grzbiecie. Żywią się małymi roślinami motylkowymi - janowcami, wilżynami, szczególnie komonicą zwyczajną.

These are small butterfly with a wingspan of 25 to 35 mm. Males have blue upper surface of the wings, while the females are brown. Caterpillars are green with a dark green stripe on the back. They feed on small plants.

Samica modraszka, Female of the Common Blue

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake, Natrix natrix

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) jest gatunkiem niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Zaskrońce występują niemal w całej Europie, w Polsce są dość pospolite. Żyją również w północno-zachodniej Azji i północnej Afryce. W Polsce jest objęty ochroną ścisłą. Jest to gatunek pospolity zarówno na nizinach, jak i w górach. Przebywa najczęściej w miejscach podmokłych i bagnistych, bardzo często w pobliżu stawów i jezior. Bardzo dobrze pływa i nurkuje.

Common grass snake (Natrix natrix) is a species of snake from the family Colubridae. Grass snakes is found all over Europe, in Poland are quite common. Also live in the north-western Asia and northern Africa. In Poland this species in under strict protection. It is a common species in both the lowlands and in the mountains. He lives usually in wetlands and marshy places, often near ponds and lakes. Very good swims and dives.

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake

Samice zaskrońców osiągają długość od 85 cm do 1,2 m, samce od 70 cm do 1 m. Cechą charakterystyczną tego węża są żółte plamy znajdujące się na głowie. Żywią się żabami, rybami albo małymi gryzoniami.

Zaatakowany zaskroniec często udaje martwego lub syczy. Może również wydzielać z gruczołów w okolicy kloaki śmierdzącą ciecz.

Female grass snakes reach length from 85 cm to 1.2 m, males from 70 cm to 1 m. For this species characteristic is yellow spots, located on the head. They feed on frogs, fish, or small rodents.

Attacked snakes often goes dead or hisses. It can also produce from cloacal glands smelling liquid.

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake

Na terenach dawnej Litwy zaskroniec uważany był za zwierzę święte, uważano, że przynosi on szczęście domowi, w pobliżu którego węże te zamieszkują.

On the territory of the former Lithuanian, grass snake was considered as a sacred animal, believed that it brings good luck to the house, near where the snakes reside.

Morsko, zamek Bąkowiec, Bąkowiec Castle

Morsko to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim. Znajduje się tu zamek Bąkowiec.

Morsko is a village located in the Silesia voivodeship, in the Zawiercie district. There is a Bąkowiec castle.

Zamek Bąkowiec w Morsku. Bąkowiec castle in Morsko.

Nie wiadomo dokładnie kto i kiedy zbudował ten zamek. Powstał on prawdopodobnie w XIV wieku, a wśród fundatorów wymienia się m. in. Kazimierza Wielkiego, czy księcia Władysława Opolczyka. Być może początkowo była to strażnica Kazimierza Wielkiego, później rozbudowana. Pewnym jest, że w latach 1370-1390 właścicielem zamku był Władysław Opolczyk, który w 1390 roku przekazał zamek rycerzowi ze Śląska Mikołajowi Strzale. W kolejnych latach zamek często zmieniał właścicieli, w 1392 roku przeszedł do rąk Piotra z Marcinowic, w latach 1413-34 właścicielem był Jan z Sieciechowic, a od 1435 dobra okoliczne wraz z zamkiem przejął Krystyn z Koziegłów i jego potomkowie, a następnie Włodkowie, Zborowscy, Brzescy i Giebułtowscy. Nie są znane dzieje zamku pod panowaniem tych rodzin, wiadomo jedynie, że na początku XVII wieku był on w bardzo złym stanie i został opuszczony. W XX wieku dzieje zamku był dość burzliwe, głównie w związku z dziwnymi działaniami architektonicznymi, takimi jak dobudowanie kamienicy na skale od strony południowej, oraz przekształceniem zamku w ośrodek wypoczynkowy. Skutkiem było dobudowanie podłużnego, kamiennego budynku, kawiarni z tarasem oraz w miejscu baszty bramnej wyciągu narciarskiego. Wszystkie te działania przyczyniły się do znacznego oszpecenia zamku. Obecnie zamek leży na terenie Ośrodka Rekreacyjnego "Morsko", będącego od 1999 roku prywatną własnością firmy KEM z Dąbrowy Górniczej.

Ruin zamku obecnie nie można zwiedzać, można jedynie obejść go po wyznaczonej ścieżce.

Z zamkiem związane są dwie legendy. Pierwsza mówi o skarbie pozostawionym w zamku przez bogatego pana, który wyruszył na wojnę i nigdy nie powrócił. Druga dotyczy rycerza z Morska, który uwięził swoją córkę w lochu zamkowym, gdyż zakochała się ona w ubogim chłopaku. Dziewczyna zmarła z głodu. W zemście jej ukochany rozpoczął zbójeckie napady na mieszkańców zamku i okoliczną ludność. Pewnego dnia podczas burzy zaatakował zamek i z pomocą piorunów zdobył go. Wszyscy obrońcy zamku zginęli od piorunów, z wyjątkiem właściciela zamku, którego powieszono. Podobno od tego czasu w ruinach zamku, w czasie burz, pojawia się postać wisielca, a z głębi skał daje się słyszeć kobiecy szloch.

It is not known exactly when and who built this castle. It probably was built in the fourteenth century, and among likely founders is King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) and the Prince Władysław Opolczyk. Perhaps it was originally a watchtower of Casimir the Great, and later expanded. It is certain that in the years 1370-1390 castle belonged to Władysław Opolczyk, who in 1390 gave the castle to Mikołaj Strzała. In subsequent years, the castle often changed owners in 1392 passed into the hands of Piotra z Marcinowic, in the years 1413 to 1434 was owned by Jan z Sieciechowic, and since 1435 the castle took Krystyn z Koziegłów and his descendants, and then Włodkowie, Zborowscy, Brzescy i Giebułtowscy. There are no known history of the castle under the rule of these families, it is known only that at the beginning of the seventeenth century it was in very poor condition and was abandoned. In the twentieth century history of the castle was quite turbulent, mainly due to the strange architectural activities, as the transformation of the castle into a resort. In the result was built a extended, stone building, a cafe with a terrace and the ski lift. All these activities have contributed to the significant disfigurement of the castle. Now, the castle is located in the Recreation Center "Morsko".

Castle ruins can be visited out there, you can only work around it for the designated path.

The castle is linked to two legends. The first is about treasure left in a castle by a rich man who went to war and never returned. The second concerns a knight from the Morsko, who imprisoned his daughter in a dungeon in the castle, because she fell in love with the poor boy. The girl died of starvation. In revenge, her beloved begun attacks on the residents of the castle. One day during a storm he attacked the castle with the help of Lightning. All the defenders of the castle were killed by lightning, with the exception of the owner of the castle, which was hung. Apparently since then, in the ruins of the castle, during storms, there is a figure of a hanged man, and from the depth of rock can be heard a woman sobbing.

Szczawne, cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Boskiej, Orthodox Church of the Dormition of the Virgin Mary

Szczawne to wieś położona w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. Znajduje się tu dawna greckokatolicka cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Boskiej, obecnie będąca filialną cerkwią prawosławną.

Szczawne is a village located in Poland, in the Subcarpathian Voivodeship, in the district of Sanok. There is formerly Greek Catholic church of the Dormition of the Virgin Mary, which is currently Orthodox Church.

Cerkiew w Szczawnem, Orthodox Church in Szczawne.

Cerkiew oraz znajdująca się obok dzwonnica zostały zbudowane w latach 1888-1889. W roku 1925 wykonano w jej wnętrzu polichromię. W roku 1968 naprawiono dach cerkwi, a w 1973 wyremontowano dzwonnicę.

Church and the bell tower were built in the years 1888-1889. In 1925 was performed in the interior murals. In 1968 the church roof was repaired, in 1973 was renovated bell tower.

Dzwonnica przy cerkwi w Szczawnem, the bell tower of Orthodox Church in Szczawne.

Komańcza, Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, Orthodox Church of the Patronage of the Blessed Virgin Mary

Komańcza to wieś w południowo-wschodniej Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. Znajduje się tu, a właściwie znajdowała, cerkiew parafialna Opieki Matki Bożej.

Komańcza is a village in south-eastern Poland located in Subcarpathian Voivodeship, in the district of Sanok. There is located, or rather was, Orthodox Church of the Patronage of the Blessed Virgin Mary

.

Cerkiew w Komańczy przed spaleniem, rok 2005. Orthodox Church in Komancza before burning, 2005.

Cerkiew ta została wybudowana w 1802 roku jako cerkiew greckokatolicka. W roku 1963 została zmieniona na cerkiew prawosławną. Była ona wiele razy przebudowywana i remontowana. W 1834 roku zbudowano dzwonnicę bramną, a w 1836 odbudowano zakrystię. Jednym z najcenniejszych elementów wyposażenia był ikonostas z 1832 roku.

Cerkiew w Komańczy stanowi bardzo przykry przykład głównego problemu zabytkowych, drewnianych obiektów - ryzyko pożaru. W roku 2006 cerkiew oraz całe wyposażenie doszczętnie spłonęło, uratowano jedynie dzwonnicę.

Cerkiew w Komańczy w następnych latach odbudowywano; w rezultacie 14 października 2010 roku została poświęcona całkowicie nowa cerkiew. Aktu poświęcenia dokonał metropolita warszawski i całej Polski, arcybiskup Sawa.

This church was built in 1802 as a Greek Catholic church. In 1963, was changed to Orthodox. It was many times rebuilt and renovated. In 1834 the bell tower was built, and in 1836 rebuilt the sacristy. One of the most valuable pieces of equipment was iconostasis from 1832.

This orthodox church in a very sad example of the major problem of wooden objects - risk of fire. In 2006, the church and all the equipment completely burned, only the bell tower saved.

Orthodox church in Komańcza rebuilt in the following years, as a result of 14 October 2010 was devoted to an entirely new church. Act of sacrifice made ​​Metropolitan of Warsaw and all Polish, Archbishop Sawa.

Poniszowice, Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, Church of the John the Baptist

Wieś Poniszowice położona jest w województwie śląskim, w Powiecie Gliwickim. Pierwsze wzmianki tego miejsca pochodzą z 1223 roku. Znajduje się tu drewniany kościół pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Poniszowice village is located in the province of Silesia, in the district of Gliwice. The first mention of this place comes from 1223. There is a wooden church of Nativity of John the Baptist and Our Lady of Częstochowa.

Kościół w Poniszowicach, Church in Poniszowice.

W miejscu obecnego kościoła istniały jeszcze przynajmniej dwa, pierwszy spłonął w 1399 roku i odbudowano go w 1404. Obecny pochodzi z 1499 roku. Kościół podlegał następnie wielu modernizacjom, m. in. został rozbudowany w 1775, podmurowany w 1835, a w 1844 rozbudowano chór muzyczny. Modernizowano też soboty: w 1914 roku odeskowano je, tworząc dodatkowe miejsce dla wiernych, a w 2011 soboty rozebrano i ponownie zrekonstruowano.

In the site of the present church, there were at least two more churches, the first burned down in 1399 and was rebuilt in 1404. Currently comes from 1499 year. Church underwent a number of upgrades, among others: was expanded in 1775, and in 1844 choir was expanded. Narthex were also modernized: in 1914 they was shuttered for creating extra space for the faithful, and in 2011 they was demolished, and again reconstructed.

Dach i soboty kościoła w Poniszowicach, The roof and narthex of the Church in Poniszowice.

Kościół w Poniszowicach jest świątynią orientowaną, położonym na niewielkim wzgórzu. Jest on zbudowany w konstrukcji zrębowej. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie, a na północ od niego znajduje się prostokątna zakrystia z lożą kolatorską na piętrze. Ufundowana ona została w 1852 roku przez Aleksandra Zawadzkiego. Ciekawą cechą prezbiterium są ozdobne, szerokie przydaszki.

Jak wspomniano wyżej nawę kościoła otaczają soboty. Po północnej stronie do nawy przylega kaplica. Początkowo była pod wezwaniem św. Józefa, obecnie Matki Bożej. Została ona ufundowana około 1650 roku przez Franciszka Rogojskiego ze wsi Słupsko k. Gliwic.

Wewnątrz kościoła znajduje się barokowe wyposażenie. Dawniej na ołtarzu głównym znajdowały się późnogotyckie hermy śś. Małgorzaty i Katarzyny, obecnie przechowywane w Muzeum Diecezjalnym w Opolu. Na chórze znajdują się organy z 1851, wykonane przez organomistrza Haasa z Baborowa.

Obok kościoła stoi dzwonnica z 1520 o konstrukcji słupowej. Wieża posiada nadwieszoną izbicę i piramidalny hełm. Wewnątrz wieży znajdują się zabytkowe dzwony, a najstarszy pochodzi z XV wieku.

Church in Poniszowice is orientated temple, situated on a small hill. The presbytery is closed on three sides, and north of it there is a rectangular sacristy. As mentioned above the nave of the church is surrounded by narthex. On the northern side to the nave adhere the chapel. It was originally dedicated to St. Joseph, now to the Our Lady. It was founded around 1650 by Franciszek Rogojewski from Słuosko village. Inside the church is a baroque features. The organ from 1851 was made by Haas z Baborowa.

Next to the church is located the bell tower from 1520. Inside the tower there are monumental bells, the oldest is from the fifteenth century.

Dzwonnica przy kościele w Poniszowicach, Bell tower of the Church in Poniszowice.

Parę słów wstępu o architekturze drewnianej. A few words of introduction of wooden architecture.

Drewno stanowiło główny materiał budowlany aż do XX wieku. Używanie takiego materiału miało zarówno wady jak i zalety. Niewątpliwie był to materiał bardzo łatwo dostępny, co owocowało w powszechności jego stosowania do budowy, zarówno budynków mieszkalnych jak i świątyń. Drewno jest również materiałem poddającym się stosunkowo łatwo obróbce, z czego wynika unikalność i piękno wielu drewnianych konstrukcji. Z drugiej strony jest to materiał mało trwały i ma ograniczoną wytrzymałość, stąd budowle drewniane nie mogą być zbyt wysokie. Należy również pamiętać o dużej łatwopalności, przez którą wiele wartościowych budynków zostało bezpowrotnie utraconych.

Wood was the main building material until the twentieth century. Using such materials have both advantages and disadvantages. Undoubtedly, it was very easy to access the material, which resulted in the universality of its application for the construction of both residential buildings and temples. Wood also makes the material relatively easily treated, hence the uniqueness and beauty of many of the wooden structure. On the other hand it is a very durable material and has limited strength, hence the wooden buildings can not be too high. Please also note high flammability, through which many valuable buildings were irretrievably lost.

Dawna greckokatolicka cerkiew parafialna Opieki Matki Bożej w Komańczy, wybudowana w 1802. Zdjęcie wykonano w roku 2005. 13 września 2006 cerkiew wraz z wyposażeniem doszczętnie spłonęła, uratowano jedynie zabytkową dzwonnicę. The former Greek Catholic parish church of Patronage of the Blessed Virgin Mary in Komancza, built in 1802. The picture was taken in 2005. September 13, 2006 the church with the equipment burned down, only saved the historic bell tower.

Obecnie architektura drewniana budzi coraz większe zainteresowanie dzięki swojej niezwykłości, niepowtarzalności i niezaprzeczalnemu pięknu. Atrakcyjność budowli drewnianych doprowadziła do powstania Szlaków Architektury Drewnianej. W latach 2001-2003 powstały trzy takie szlaki: w województwie małopolskim, śląskim i podkarpackim. W latach 2008-2009 powstał czwarty szlak – w województwie świętokrzyskim. Te drogowe szlaki turystyczne są rewelacyjnym sposobem na spopularyzowanie architektury drewnianej, pokazanie jej niezwykłości oraz na ochronę tych niezwykłych zabytków. Na szlakach znalazły się głównie kościoły i cerkwie, ale również wiele jest przydrożnych kapliczek, domów, chałup, dworów, karczm, leśniczówek, skansenów.

Szlak Architektury drewnianej w województwie małopolskim obejmuje 237 obiektów i liczy 1500 km długości. Jest on podzielony na 6 tras: region jurajsko-oświęcimski, nadwiślański, podhalańsko-pieniński, pogórza beskidzkiego, krynicko-gorlicki, oraz trasa łącznikowa.

Szlak Architektury drewnianej w województwie śląskim obejmuje 93 obiekty i zespoły architektury drewnianej, a jego długość wynosi 1060 km. Podzielony jest na 5 pętli: beskidzką, pszczyńską, rybnicką, gliwicką i częstochowską oraz posiada trasę główną o długości 326 km, łączącą Gwoździany a Jeleśnią.

Szlak Architektury drewnianej w województwie podkarpackim ma długość 1202 km i obejmuje 127 obiektów. Podzielony jest na 9 tras: krośnieńsko-brzozowska, sanocko-dynowska, ustrzycko-leska, sanocko-dukielska, przemyska, lubaczowska, rzeszowsko-jarosławska, jasielsko-dębicko-ropczycka oraz tarnobrzesko-niżańska.

Szlak Architektury drewnianej w województwie świętokrzyskim obejmuje 59 obiektów i podzielony jest na małą pętlę kielecką oraz 4 trasy.

Currently, wooden architecture is a growing interest because of its uniqueness, and beauty. The attractiveness of wooden buildings led to the Trails of Wooden Architecture. In 2001-2003, three of these trails were created: in the province of Lesser Poland, Silesia and Subcarpathian Voivodeships. In 2008-2009 was the fourth track - in the Świętokrzyskie Voivodeship. These road trails are a sensational way to popularize wooden architecture, to show its uniqueness and for the protection of these unusual sights. On the trails were mostly churches and churches, but also there are many roadside shrines, houses, cottages, mansions, taverns, leśniczówek, open-air museums.

Powitanie. Welcome

Witam wszystkich na moim blogu

Welcome all to my blog

Postaram się w miarę regularnie pisać o tym co mnie szczególnie interesuje, a więc trochę o zabytkach i trochę o przyrodzie. Mam nadzieję, że uda mi przekazać nieco ciekawych informacji o zamkach, kościołach, roślinach i zwierzętach. Myślę, że każdy znajdzie tu coś interesującego, a etykiety znajdujące się przy każdym poście ułatwią wyszukiwanie ciekawych informacji. Zapraszam do czytania.

I'll try to regularly write about what I am particularly interested in, and so little about the monuments and a bit of nature. I hope I can convey some interesting information about castles, churches, plants and animals. I think everyone will find something interesting, and the label on each post will help find some interesting and informative.