Poziewnik pstry, Large-flowered Hemp-nettle, Galeopsis speciosa

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa) jest jednoroczną rośliną należącą do rodziny jasnotowatych. W Polsce jest dość rozpowszechniony na terenie całego kraju. Rośnie zazwyczaj w wilgotnych lasach i zaroślach łęgowych, nad rzekami i rowami. W Polsce kwitnie od czerwca do września.

Large-flowered Hemp-nettle ( Galeopsis speciosa ) is an annual herb belonging to the Lamiaceae family. In Poland it is quite widespread throughout the country. Typically grows in moist forests and riparian thickets, rivers and ditches. In Poland, blooms from June to September.

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa), Large-flowered Hemp-nettle.

Poziewnik pstry osiąga wysokość od 30cm do 1 m. Liście są jajowate, podłużnie jajowate lub jajowatolancetowate, zaostrzone, na brzegu karbowano-piłkowane, zwężone w ogonek. Kwiaty są zebrane w nibyokółkach w kątach liści. Posiadają kielich o ząbkach lancetowatoszydlastych, koronę grzbiecista, bladożółtą. Środkowa klapa dolnej wargi jest kwadratowa o kolorze purpurowo-fioletowym. Owocem jest rozłupka okrągławojajowata.

This species of Galeopsis freaked reaches a height of 30 cm to 1 m. Leaves are ovate or oblong-ovate, pointed, narrowed in the tail. The flowers are gathered in leaf axils, and have a yellow color. Central flap lower lip is square with purple-violet color.

Poziewnik pstry (Galeopsis speciosa), Large-flowered Hemp-nettle.

Jest to roślina lecznicza, stosowana w lecznictwie ludowym jako środek wykrztuśny.

It is a medicinal plant, used in folk medicine as an expectorant.

Modraszek ikar, Common Blue, Polyommatus icarus

Modraszek ikar (Polyommatus icarus) to dzienny motyl z rodziny modraszkowatych (Lycaenidae). Występuje on w Europie oraz w północnej Afryce i w Azji. Jest to dość pospolity gatunek modraszków. Można go spotkać od początku czerwca do końca sierpnia.

Common Blue (Polyommatus icarus) is a butterfly from a Lycaenidae family. It is found in Europe and northern Africa and Asia. This is a fairly common species. It can be found from early June to late August.

Samiec modraszka, Male of the Common Blue

Są to niewielkie motyle o rozpiętości skrzydeł od 25 do 35 mm. Samce mają górną powierzchnię skrzydeł błękitną, samice są natomiast brunatne. Gąsienice są zielone, z ciemnozieloną pręgą na grzbiecie. Żywią się małymi roślinami motylkowymi - janowcami, wilżynami, szczególnie komonicą zwyczajną.

These are small butterfly with a wingspan of 25 to 35 mm. Males have blue upper surface of the wings, while the females are brown. Caterpillars are green with a dark green stripe on the back. They feed on small plants.

Samica modraszka, Female of the Common Blue

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake, Natrix natrix

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) jest gatunkiem niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Zaskrońce występują niemal w całej Europie, w Polsce są dość pospolite. Żyją również w północno-zachodniej Azji i północnej Afryce. W Polsce jest objęty ochroną ścisłą. Jest to gatunek pospolity zarówno na nizinach, jak i w górach. Przebywa najczęściej w miejscach podmokłych i bagnistych, bardzo często w pobliżu stawów i jezior. Bardzo dobrze pływa i nurkuje.

Common grass snake (Natrix natrix) is a species of snake from the family Colubridae. Grass snakes is found all over Europe, in Poland are quite common. Also live in the north-western Asia and northern Africa. In Poland this species in under strict protection. It is a common species in both the lowlands and in the mountains. He lives usually in wetlands and marshy places, often near ponds and lakes. Very good swims and dives.

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake

Samice zaskrońców osiągają długość od 85 cm do 1,2 m, samce od 70 cm do 1 m. Cechą charakterystyczną tego węża są żółte plamy znajdujące się na głowie. Żywią się żabami, rybami albo małymi gryzoniami.

Zaatakowany zaskroniec często udaje martwego lub syczy. Może również wydzielać z gruczołów w okolicy kloaki śmierdzącą ciecz.

Female grass snakes reach length from 85 cm to 1.2 m, males from 70 cm to 1 m. For this species characteristic is yellow spots, located on the head. They feed on frogs, fish, or small rodents.

Attacked snakes often goes dead or hisses. It can also produce from cloacal glands smelling liquid.

Zaskroniec zwyczajny, Grass snake

Na terenach dawnej Litwy zaskroniec uważany był za zwierzę święte, uważano, że przynosi on szczęście domowi, w pobliżu którego węże te zamieszkują.

On the territory of the former Lithuanian, grass snake was considered as a sacred animal, believed that it brings good luck to the house, near where the snakes reside.

Morsko, zamek Bąkowiec, Bąkowiec Castle

Morsko to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim. Znajduje się tu zamek Bąkowiec.

Morsko is a village located in the Silesia voivodeship, in the Zawiercie district. There is a Bąkowiec castle.

Zamek Bąkowiec w Morsku. Bąkowiec castle in Morsko.

Nie wiadomo dokładnie kto i kiedy zbudował ten zamek. Powstał on prawdopodobnie w XIV wieku, a wśród fundatorów wymienia się m. in. Kazimierza Wielkiego, czy księcia Władysława Opolczyka. Być może początkowo była to strażnica Kazimierza Wielkiego, później rozbudowana. Pewnym jest, że w latach 1370-1390 właścicielem zamku był Władysław Opolczyk, który w 1390 roku przekazał zamek rycerzowi ze Śląska Mikołajowi Strzale. W kolejnych latach zamek często zmieniał właścicieli, w 1392 roku przeszedł do rąk Piotra z Marcinowic, w latach 1413-34 właścicielem był Jan z Sieciechowic, a od 1435 dobra okoliczne wraz z zamkiem przejął Krystyn z Koziegłów i jego potomkowie, a następnie Włodkowie, Zborowscy, Brzescy i Giebułtowscy. Nie są znane dzieje zamku pod panowaniem tych rodzin, wiadomo jedynie, że na początku XVII wieku był on w bardzo złym stanie i został opuszczony. W XX wieku dzieje zamku był dość burzliwe, głównie w związku z dziwnymi działaniami architektonicznymi, takimi jak dobudowanie kamienicy na skale od strony południowej, oraz przekształceniem zamku w ośrodek wypoczynkowy. Skutkiem było dobudowanie podłużnego, kamiennego budynku, kawiarni z tarasem oraz w miejscu baszty bramnej wyciągu narciarskiego. Wszystkie te działania przyczyniły się do znacznego oszpecenia zamku. Obecnie zamek leży na terenie Ośrodka Rekreacyjnego "Morsko", będącego od 1999 roku prywatną własnością firmy KEM z Dąbrowy Górniczej.

Ruin zamku obecnie nie można zwiedzać, można jedynie obejść go po wyznaczonej ścieżce.

Z zamkiem związane są dwie legendy. Pierwsza mówi o skarbie pozostawionym w zamku przez bogatego pana, który wyruszył na wojnę i nigdy nie powrócił. Druga dotyczy rycerza z Morska, który uwięził swoją córkę w lochu zamkowym, gdyż zakochała się ona w ubogim chłopaku. Dziewczyna zmarła z głodu. W zemście jej ukochany rozpoczął zbójeckie napady na mieszkańców zamku i okoliczną ludność. Pewnego dnia podczas burzy zaatakował zamek i z pomocą piorunów zdobył go. Wszyscy obrońcy zamku zginęli od piorunów, z wyjątkiem właściciela zamku, którego powieszono. Podobno od tego czasu w ruinach zamku, w czasie burz, pojawia się postać wisielca, a z głębi skał daje się słyszeć kobiecy szloch.

It is not known exactly when and who built this castle. It probably was built in the fourteenth century, and among likely founders is King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) and the Prince Władysław Opolczyk. Perhaps it was originally a watchtower of Casimir the Great, and later expanded. It is certain that in the years 1370-1390 castle belonged to Władysław Opolczyk, who in 1390 gave the castle to Mikołaj Strzała. In subsequent years, the castle often changed owners in 1392 passed into the hands of Piotra z Marcinowic, in the years 1413 to 1434 was owned by Jan z Sieciechowic, and since 1435 the castle took Krystyn z Koziegłów and his descendants, and then Włodkowie, Zborowscy, Brzescy i Giebułtowscy. There are no known history of the castle under the rule of these families, it is known only that at the beginning of the seventeenth century it was in very poor condition and was abandoned. In the twentieth century history of the castle was quite turbulent, mainly due to the strange architectural activities, as the transformation of the castle into a resort. In the result was built a extended, stone building, a cafe with a terrace and the ski lift. All these activities have contributed to the significant disfigurement of the castle. Now, the castle is located in the Recreation Center "Morsko".

Castle ruins can be visited out there, you can only work around it for the designated path.

The castle is linked to two legends. The first is about treasure left in a castle by a rich man who went to war and never returned. The second concerns a knight from the Morsko, who imprisoned his daughter in a dungeon in the castle, because she fell in love with the poor boy. The girl died of starvation. In revenge, her beloved begun attacks on the residents of the castle. One day during a storm he attacked the castle with the help of Lightning. All the defenders of the castle were killed by lightning, with the exception of the owner of the castle, which was hung. Apparently since then, in the ruins of the castle, during storms, there is a figure of a hanged man, and from the depth of rock can be heard a woman sobbing.

Szczawne, cerkiew pw. Zaśnięcia Matki Boskiej, Orthodox Church of the Dormition of the Virgin Mary

Szczawne to wieś położona w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. Znajduje się tu dawna greckokatolicka cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Boskiej, obecnie będąca filialną cerkwią prawosławną.

Szczawne is a village located in Poland, in the Subcarpathian Voivodeship, in the district of Sanok. There is formerly Greek Catholic church of the Dormition of the Virgin Mary, which is currently Orthodox Church.

Cerkiew w Szczawnem, Orthodox Church in Szczawne.

Cerkiew oraz znajdująca się obok dzwonnica zostały zbudowane w latach 1888-1889. W roku 1925 wykonano w jej wnętrzu polichromię. W roku 1968 naprawiono dach cerkwi, a w 1973 wyremontowano dzwonnicę.

Church and the bell tower were built in the years 1888-1889. In 1925 was performed in the interior murals. In 1968 the church roof was repaired, in 1973 was renovated bell tower.

Dzwonnica przy cerkwi w Szczawnem, the bell tower of Orthodox Church in Szczawne.

Komańcza, Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, Orthodox Church of the Patronage of the Blessed Virgin Mary

Komańcza to wieś w południowo-wschodniej Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. Znajduje się tu, a właściwie znajdowała, cerkiew parafialna Opieki Matki Bożej.

Komańcza is a village in south-eastern Poland located in Subcarpathian Voivodeship, in the district of Sanok. There is located, or rather was, Orthodox Church of the Patronage of the Blessed Virgin Mary

.

Cerkiew w Komańczy przed spaleniem, rok 2005. Orthodox Church in Komancza before burning, 2005.

Cerkiew ta została wybudowana w 1802 roku jako cerkiew greckokatolicka. W roku 1963 została zmieniona na cerkiew prawosławną. Była ona wiele razy przebudowywana i remontowana. W 1834 roku zbudowano dzwonnicę bramną, a w 1836 odbudowano zakrystię. Jednym z najcenniejszych elementów wyposażenia był ikonostas z 1832 roku.

Cerkiew w Komańczy stanowi bardzo przykry przykład głównego problemu zabytkowych, drewnianych obiektów - ryzyko pożaru. W roku 2006 cerkiew oraz całe wyposażenie doszczętnie spłonęło, uratowano jedynie dzwonnicę.

Cerkiew w Komańczy w następnych latach odbudowywano; w rezultacie 14 października 2010 roku została poświęcona całkowicie nowa cerkiew. Aktu poświęcenia dokonał metropolita warszawski i całej Polski, arcybiskup Sawa.

This church was built in 1802 as a Greek Catholic church. In 1963, was changed to Orthodox. It was many times rebuilt and renovated. In 1834 the bell tower was built, and in 1836 rebuilt the sacristy. One of the most valuable pieces of equipment was iconostasis from 1832.

This orthodox church in a very sad example of the major problem of wooden objects - risk of fire. In 2006, the church and all the equipment completely burned, only the bell tower saved.

Orthodox church in Komańcza rebuilt in the following years, as a result of 14 October 2010 was devoted to an entirely new church. Act of sacrifice made ​​Metropolitan of Warsaw and all Polish, Archbishop Sawa.

Poniszowice, Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, Church of the John the Baptist

Wieś Poniszowice położona jest w województwie śląskim, w Powiecie Gliwickim. Pierwsze wzmianki tego miejsca pochodzą z 1223 roku. Znajduje się tu drewniany kościół pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Poniszowice village is located in the province of Silesia, in the district of Gliwice. The first mention of this place comes from 1223. There is a wooden church of Nativity of John the Baptist and Our Lady of Częstochowa.

Kościół w Poniszowicach, Church in Poniszowice.

W miejscu obecnego kościoła istniały jeszcze przynajmniej dwa, pierwszy spłonął w 1399 roku i odbudowano go w 1404. Obecny pochodzi z 1499 roku. Kościół podlegał następnie wielu modernizacjom, m. in. został rozbudowany w 1775, podmurowany w 1835, a w 1844 rozbudowano chór muzyczny. Modernizowano też soboty: w 1914 roku odeskowano je, tworząc dodatkowe miejsce dla wiernych, a w 2011 soboty rozebrano i ponownie zrekonstruowano.

In the site of the present church, there were at least two more churches, the first burned down in 1399 and was rebuilt in 1404. Currently comes from 1499 year. Church underwent a number of upgrades, among others: was expanded in 1775, and in 1844 choir was expanded. Narthex were also modernized: in 1914 they was shuttered for creating extra space for the faithful, and in 2011 they was demolished, and again reconstructed.

Dach i soboty kościoła w Poniszowicach, The roof and narthex of the Church in Poniszowice.

Kościół w Poniszowicach jest świątynią orientowaną, położonym na niewielkim wzgórzu. Jest on zbudowany w konstrukcji zrębowej. Prezbiterium jest zamknięte trójbocznie, a na północ od niego znajduje się prostokątna zakrystia z lożą kolatorską na piętrze. Ufundowana ona została w 1852 roku przez Aleksandra Zawadzkiego. Ciekawą cechą prezbiterium są ozdobne, szerokie przydaszki.

Jak wspomniano wyżej nawę kościoła otaczają soboty. Po północnej stronie do nawy przylega kaplica. Początkowo była pod wezwaniem św. Józefa, obecnie Matki Bożej. Została ona ufundowana około 1650 roku przez Franciszka Rogojskiego ze wsi Słupsko k. Gliwic.

Wewnątrz kościoła znajduje się barokowe wyposażenie. Dawniej na ołtarzu głównym znajdowały się późnogotyckie hermy śś. Małgorzaty i Katarzyny, obecnie przechowywane w Muzeum Diecezjalnym w Opolu. Na chórze znajdują się organy z 1851, wykonane przez organomistrza Haasa z Baborowa.

Obok kościoła stoi dzwonnica z 1520 o konstrukcji słupowej. Wieża posiada nadwieszoną izbicę i piramidalny hełm. Wewnątrz wieży znajdują się zabytkowe dzwony, a najstarszy pochodzi z XV wieku.

Church in Poniszowice is orientated temple, situated on a small hill. The presbytery is closed on three sides, and north of it there is a rectangular sacristy. As mentioned above the nave of the church is surrounded by narthex. On the northern side to the nave adhere the chapel. It was originally dedicated to St. Joseph, now to the Our Lady. It was founded around 1650 by Franciszek Rogojewski from Słuosko village. Inside the church is a baroque features. The organ from 1851 was made by Haas z Baborowa.

Next to the church is located the bell tower from 1520. Inside the tower there are monumental bells, the oldest is from the fifteenth century.

Dzwonnica przy kościele w Poniszowicach, Bell tower of the Church in Poniszowice.